"Tendencja do większej integracji i współzależności między krajami i regionami świata".

W dzisiejszych czasach komunikacja jest tak szybka i sprawna, że ​​jest możliwe:

• być świadomym tego, co dzieje się gdzie indziej,
• Komunikowac się w czasie rzeczywistym i nie wiąże się to z dużymi nakładami finansowymi,
• konsumować produkty, które zostały wyprodukowane w dowolnym miejscu na świecie i kupować je w naszym osiedlowym sklepie.

Przedsiębiorstwa wielonarodowe (MNE): firma z siedzibą główną w jednym kraju, ale prowadząca działalność w innych krajach..

• Handel (eksport i import): Ponad 50% całego handlu odbywa się przez 500 największych na świecie przedsiębiorstw wielonarodowych.
• Bezpośrednie inwestycje zagraniczne (BIZ): 80% wszystkich BIZ jest realizowanych przez 500 największych MNE na świecie.

Handel składa się z eksportu i importu: 

• Eksport: towary i usługi wytwarzane w jednym kraju, a następnie wysyłane do innego kraju.
• Import: towary i usługi wyprodukowane w jednym kraju i przywiezione z innego kraju.

Inwestycje zagraniczne: obejmują firmy inwestujące środki w celu rozpoczęcia lub usprawnienia działalności w innym kraju.

• Zwiększonej liberalizacji handlu poprzez umowy handlowe,
• Ulepszenia w technologii,
• Pojawienia się MŚP

• Eksport: czynność polegająca na sprzedaży, dostarczaniu i pobieraniu płatności za produkty lub usługi klientom poza granicami rynku krajowego.
• Import: czynność polegająca na kupowaniu, wprowadzaniu i płaceniu za produkty lub usługi, które znajdują się poza granicami rynku krajowego, ale które trafiają na nasz rynek krajowy.
• Przeniesienie produkcji do kraju trzeciego: przeniesienie centrum produkcyjnego przedsiębiorstwa do kraju trzeciego w celu wykorzystania korzyści skali, obniżenia kosztów pracy, zlokalizowania wykwalifikowanej siły roboczej lub otrzymania pomocy i bodzcow, itp.
• Międzynarodowy transfer know-how: w zakresie, w jakim firma przekazująca informacje generuje zyski z tego transferu oraz że firmy otrzymujące informacje znajdują się w krajach trzecich.
• Inwestycje bezpośrednie za granicą (tworzenie spółek zależnych, oddziałów, stałych zakładów, wspólnych przedsięwzięć itp.): firma stara się być obecna na rynku poprzez fizyczną obecność.

• Aby zdywersyfikować się w stosunku do ryzyka i niepewności krajowego cyklu koniunkturalnego.
• Aby wykorzystać rosnący światowy rynek towarów i usług.
• W odpowiedzi na zagraniczną konkurencję.
• Aby obniżyć koszty
• Celem pokonywania barier wejścia na rynki zagraniczne.
• Aby skorzystać z wiedzy technologicznej poprzez bezpośrednie wytwarzanie towarów.

• Dywersyfikacja ryzyka handlowego.
• Wyższa sprzedaż to wyższy obrót i wyższy zysk netto z działalności.
• Wykorzystanie ekonomii skali, a co za tym idzie obniżenie jednostkowych kosztów wytworzenia.
• Poznawanie nowych rynków i lokalizowanie nowych możliwości.
• Dłuższa żywotność produktu.
• Rozpoznawalność marki i kondensacja prestiżu dla firmy i jej kadry zarządzającej, pracowników i inwestorów.
• Pozycjonowanie w stosunku do konkurencji.
• Rewitalizacja gospodarcza obszaru oddziaływania firmy.
• Rozpoznawalność marki na tych rynkach, na których produkt skutecznie penetruje.

• Różne kultury, zwyczaje konsumenckie i języki wymagają modyfikacji produktów.
• Bardziej złożona logistyka transportu i dystrybucji.
• Rekrutacja nowej kadry przeszkolonej w zakresie handlu zagranicznego i usług outsourcingowych.
• Adaptacje produktu zgodnie z przepisami.
• Koszty badań rynku, podróży, targów, promocji i reklamy produktów na rynkach zagranicznych itp.
• Zwiększone formalności administracyjne.
• Podejmowanie ryzyka politycznego, społeczno-ekonomicznego.

Międzynarodowy proces biznesowy:

• Początkowo firma może licencjonować patenty, znaki towarowe lub technologię firmie zagranicznej w zamian za opłatę lub tantiemy.
• Firma widzi potencjał dodatkowej sprzedaży poprzez eksport i korzysta z usług lokalnego agenta lub dystrybutora, aby wejść na rynek zagraniczny.
• Firma może wykorzystać eksport do produkcji nadwyżek i może nie mieć długoterminowego zaangażowania na rynku międzynarodowym.
• W miarę jak eksport staje się coraz ważniejszy, firma może utworzyć biuro dla swojego przedstawiciela handlowego lub przedstawicielstwa handlowego.
• Firma może rozpocząć lokalne operacje pakowania i/lub montażu.
• Na koniec firma utworzy spółkę zależną będącą w całości jej własnością (BIZ).

Faza 1

• Firma przyjmuje postawę bierną i otrzymuje zlecenia z zagranicy.
• Prowadzi sporadyczny eksport, który nie jest celowo poszukiwany, ale jest zachęcany przez agentów zewnętrznych i niewielu klientów.
• Nie jest zgodna z wcześniej wdrożoną strategią biznesową.
• Niewielka lub żadna inwestycja ze strony firmy.

Faza 2

• Firma przyjmuje aktywną postawę w poszukiwaniu partnerów handlowych i klientów na rynkach zagranicznych.
• Istnieje regularny eksport za pośrednictwem lokalnych importerów-dystrybutorów, sprzedawców detalicznych lub małych hurtowników w krajach docelowych.
• Minimalna inwestycja firmy w promocję handlu zagranicznego.

Faza 3

• Spółka konsoliduje sprzedaż na rynkach międzynarodowych, na których działa.
• Eksport jest regularny i stanowi część strategii firmy, wnosząc istotny wkład w jej obroty.
• Firma dużo inwestuje w wyjazdy poszukiwawcze, własny dział handlu zagranicznego, z własnym planem sprzedaży i marketingu.
• Posiada własną kadrę na rynkach zagranicznych lub kilku agentów, dystrybutorów-importerów, którzy promują biznes.

• Firma posiada własne spółki zależne, oddziały, stałe zakłady, magazyny itp. w krajach docelowych, rozwijając własną działalność handlową i marketingową.
• Firma inwestuje znaczne środki ekonomiczne w infrastrukturę i personel w krajach docelowych. Obecność firmy za granicą jest znacząca i trwała.

• W tej fazie, która jest najwyższym stopniem internacjonalizacji biznesu, firma posiada własne centrum produkcyjne za granicą, aby wykorzystać ekonomię skali, tanią i/lub wykwalifikowaną siłę roboczą oraz inne zalety relokacji przemysłowej.
  Celem jest dostosowanie się do lokalnego rynku, oszczędność kosztów produkcji i transportu, cele strategiczne itp. Wymagana inwestycja jest wysoka i stała.

1. Analiza naszych możliwości produkcyjnych.
   Jaka jest nasza obecna produkcja? Jaka może być nasza maksymalna wydolność produkcyjna? Będziesz musiała wziąć pod uwagę koszty stałe i zmienne.
2. Wywiązywanie się ze zobowiązań.
   Czy firma dotrzymuje terminów produkcji i dostaw wyrobów, okresu ich wytwarzania, rygoryzmu w ich dotrzymywaniu, zdolności reagowania na nieprzewidziane zdarzenia, odchyleń od przewidywanych i rzeczywistych terminów oraz zadowolenia klientów przez co najmniej ostatnie trzy lata?
3. Analiza produktów.
   Czy produkt lub usługa ma minimalną akceptowalną jakość?
4. Siła na rynku krajowym.
   Warto być silnym na rodzimym rynku, szczególnie w okresie internacjonalizacji? Czy stracimy koncentrację na naszym rodzimym rynku?
5. Zasoby ludzkie.
   Czy dysponujemy zasobami ludzkimi niezbędnymi do uzewnętrznienia naszego produktu lub usługi?
6. Zasoby finansowe.
   Czy mamy minimalne środki na opłacenie wyjazdów poszukiwawczych, działań handlowych i marketingowych, rekrutacji personelu, adaptacji produktów itp.?
7. Kierownictwo zaangażowane w internacjonalizację.
   Czy mamy sposób myślenia i nastawienie do radzenia sobie z procesem internacjonalizacji?

Strategia kosztów

Strategia polegająca na niskiej cenie poprzez dążenie do redukcji kosztów.

Strategia różnicowania

Strategia ukierunkowana na tworzenie czegoś, co jest postrzegane jako unikalne.

Strategia koncentracji

Strategia, która koncentruje się na określonej grupie nabywców i segmentach.

Sformułowanie strategiczne: proces oceny otoczenia przedsiębiorstwa (szans) i jego wewnętrznych mocnych stron (zasobów).

Zewnętrzna ocena oddziaływania na środowisko:
zbieranie informacji; ocena informacji.

Internal environmental assessment:
zasoby fizyczne i kompetencje personelu; analiza łańcucha wartości.

Przeprowadzanie skanu środowiska:
Najczęstsze metody przeprowadzania skanowania środowiskowego są następujące:

• Poproszenie ekspertów z branży o omówienie trendów w branży i sporządzenie prognoz dotyczących przyszłości.
• Zapytanie znających się na rzeczy osob o ich przewidywania dla branży w ciągu najbliższych dwóch do trzech lat.

• Zaufanie dostawców, klientów i interesariuszy odgrywa kluczową rolę w naszych wynikach eksportowych
• W niektórych krajach zaufanie jest KLUCZOWYM ELEMENTEM, który pomoże nam odnieść sukces lub nawet pozwoli nam tam robić interesy (np. Chiny – guanxi)
• Zaufanie bezwzględnie bierze się z tego, kim jesteśmy, co robimy, z naszych reakcji na prośby itp. ALE
  • Kiełkuje (nienamacalnie) z miejsca, z którego pochodzimy! Nasz kraj pochodzenia!!!

• Tradycyjne rozumienie obrazu:
• Nasze wrażenia / stereotypy / rozumienie kraju, regionu, wsi wpływają na nasze poglądy na temat ludzi i produktów z tego obszaru, na przykład:
  • Włosi są stylowi, więc muszą dobrze projektować
  • Niemcy są bardzo zorientowani na inżynierię, więc muszą wytwarzać zaawansowane technologicznie produkty
  • Hiszpanie znani są z doskonałej i zdrowej diety śródziemnomorskiej, dlatego muszą wytwarzać wysokiej jakości produkty gastronomiczne.

Ustanowienie ponadnarodowych zasad i przepisów, które wzmacniają lub hamują handel gospodarczy i współpracę między krajami.

Poziomy integracji gospodarczej:

• Strefa wolnego handlu: usuwane są bariery w handlu (takie jak cła) między krajami członkowskimi (np. NAFTA).
• Unia celna: zniesienie ceł między krajami członkowskimi i ustanowienie wspólnej polityki handlowej wobec krajów trzecich. 
• Wspólny Rynek: eliminacja barier handlowych między krajami członkowskimi, wspólna polityka handlu zagranicznego i mobilność czynników produkcji między krajami członkowskimi.
• Unia gospodarcza: Głęboka forma integracji charakteryzująca się swobodnym przepływem towarów, usług i czynników produkcji między krajami członkowskimi oraz pełną integracją polityk gospodarczych.
• Unia polityczna: Unia gospodarcza, w której występuje pełna integracja gospodarcza, ujednolicenie polityk gospodarczych i jeden rząd.

Przykłady integracji gospodarczej

• Wspólnota Andyjska: Unia gospodarcza składająca się z Boliwii, Kolumbii, Ekwadoru, Peru i Wenezueli.
• MERCOSUR: Grupa wolnego handlu składająca się z Argentyny, Brazylii, Paragwaju i Urugwaju.
• ASEAN: Założona przez Indonezję, Malezję, Filipiny, Singapur i Tajlandię.
• FTAA: umowa o wolnym handlu obu Ameryk, która nie została jeszcze wdrożona.

Integracja gospodarcza i zarządzanie strategiczne

Sojusz strategiczny to relacja biznesowa, w ramach której dwie lub więcej firm współpracuje ze sobą w celu osiągnięcia zbiorowej przewagi. 

Sojusze te mogą przybierać różne formy:

• współpraca badawcza;
• współpraca marketingowa;
• licencjonowanie produktu lub technologii dla określonego regionu rynkowego.

Globalizacja i jej konsekwencje
Technologia, łatwy dostęp do wiedzy i mobilność między krajami sprzyjają zjawisku globalizacji. Miało to bezpośrednią konsekwencję: możliwość umiędzynarodowienia firm na bardziej konkurencyjnym rynku.

Co rozumiemy przez biznes międzynarodowy?
Proces internacjonalizacji firm pozwala organizacjom rozwijać swoje zdolności i rozszerzać swoją działalność poza granice kraju, w którym rozpoczęły działalność. Daje to wiele korzyści i możliwości.